
"Orta yaş" tanımı günümüzde ne anlama geliyor? Yaşlanma algısı değişiyor. Yaşlılık ve yaşlılık ayrımcılığı üzerine düşündürücü bir yazı. Yaşlanmanın psikolojik ve fizyolojik boyutları.
#Save Story
Günümüzde “Orta Yaş” Kavramı Nerede Kalıyor?
Bir dergi için yazdığım bir taslakta, 67 yaşındaki Andie MacDowell’i hiç düşünmeden “orta yaşlı” olarak tanımlamıştım. Bu durum oldukça eğlenceli bir eleştiriye yol açmıştı: “O zaman 40 yaş ne, çocukluk mu?” İyi soru Snarker (kendisi de yirminci yaşlarındaki, dürüst olmak gerekirse), ama 55 yaş civarında görünen, kariyerinde başarılı, sosyal olarak aktif ve oldukça iyi durumda olan 67 yaşındaki bir kadına ne diyeceğiz? Yaşlı mı? Olgun mu? Aman Tanrım, yaşlı mı? “Orta yaşlı” terimi o hikayede yer almadı ama bu soru beni düşündürdü. Hala kendimi bu kategoriye dahil hissediyorum, ancak bunun sayısal olarak doğru olabilmesi için 150 yaşıma kadar yaşamam gerekecek. Yaklaşık 100 yıl önce, yeni doğan bir bebeğin ortalama küresel yaşam süresi 32 yıl ছিল. 32 yıl! Bu, o bebeğin 16 yaşında orta yaşa ulaştığı anlamına geliyor. (Burada 16 yaşında davranışlarımı “orta yaş krizi” olarak nitelendirmemin tamamen uygun olacağını belirtmek isterim, çünkü birçok olumsuz seçim yapan birinin semptomlarını sergiliyordum.) 2021’de, yeni doğan bir bebeğin ortalama küresel yaşam süresi 70 yılı aşkın bir süreye ulaşarak ikiye katlanmıştı. ABD’de bugün, kadınların ortalama yaşam süresi yaklaşık 81 yıldır. Ama kim sayıyor?
Evet, ben sayıyorum. Sadece Amerikalıların yaşlarına göre yaşam süresinin ne kadar kaldığını gösteren bir grafik bir grafik inceledim; bu grafik bana yaklaşık 12 yıl kaldığını gösteriyor. Ancak Ölüm Saati olarak adlandırılan, yaşam sürenizi tahmin ettiğini iddia eden bir başka araç da hesapladım. Bu, beni 110 yaşta çıkış yapmaya yöneltti (Olgunlaşmamış muzları satın almak mı? Elbette!).
Yaklaşık 100 yıl önce, yeni doğan bir bebeğin ortalama küresel yaşam süresi 32 yıl ছিল. Daha iyimser (ve bazen çılgınca) sayılarla çalışıldığında, araştırmacılar genellikle orta yaşam aralığını yaklaşık 40 ila 60 yaş arasında, artı veya eksi 10 yıl olarak kabul eder. Ancak bir çalışma, orta yaşın sonu ve yaşlılığın başlangıcı algısının yukarı doğru kayma eğiliminde olabileceğini öne sürüyor. Neden? Elbette yaşam süresindeki artış nedeniyle, ancak aynı zamanda yaşlılarda daha iyi fiziksel sağlık, daha geç emeklilik (veya hiç emeklilik olmaması) ve daha fazla sosyal etkileşim nedeniyle de olabilir. Bu nedenle, yaş grubunuz için beklenen beklentilerden daha genç hissedebiliriz. Bunların hepsi, kronolojik yaşın hangi yaş aralığına girdiğinizi belirlemenin en iyi yol olmayabileceği sonucuna yol açabilir.
Aslında, ergenlik ve menopoz gibi diğer yaşam geçişlerinin aksine, yaşlılığın kesin fizyolojik belirteçleri yoktur ve araştırmacılar, bir kesin zaman çizelgesi olmaksızın, bir dizi fiziksel ve zihinsel değişiklikten oluşan bir süreklilik halinde meydana geldiğini keşfetmektedir. Bazı araştırmacılar, bunun hatta belirli dönüm noktalarında, yaklaşık 20 yılda bir hızla gerçekleşen doğrusal olmayan bir süreç olduğunu düşünüyor.
“Nihayete” doğru kayalık ve engebeli yolu nerede bulacağınızı belirlemenin daha iyi bir yolu, psikolog Erik Erikson‘ın insan gelişiminin evreleri teorisindeki yerinizi bulmak olabilir. Yaklaşık 40 ila 65 yaş aralığını kapsayan evrede, sonraki nesilleri yetiştirmek ve topluma katkıda bulunmakla ilgilendiğimizi söylüyor. Bir sonraki evrede, 65 yaş ve üzeri, hayatımızı geriye dönüp başarılarımız ve başarısızlıklarımızla yüzleşir ve bunu bilgelik olarak adlandırır.
Topluma değerli katkılarda bulunmaya devam eden ve bu nedenle 40 ila 65 yaş aralığına ait olduğumuzu düşünenlerin, yaşlılık kategorisine ait olduğumuzu düşünmeleri mantıklı değil mi? Ya da? Yaşlılık kategorisine ait olduğumuzu düşünmeleri mantıklı değil mi?
Yaşlıların dünyasında, yaş ayrımcılığının ot gibi yaygın olduğu bir başka iyi neden de vardır. “Yaşlı” veya “yaşlı” olarak ne sıklıkla tanımlanırsak, ayrımcılığın bizi nasıl engelleme veya kırılganlığımızı artırma olasılığının daha yüksek olduğunu daha çok hissedebiliriz. Psikolog Becca Levi’ye göre, yaşlanma hakkındaki olumlu inançların daha iyi ruh sağlığına yol açtığı gösterilmiştir bir çalışma.
Care Allure okuyucuları, Golden Globes’taki bazı aktrüleri “yaşlı kadın” olarak adlandırmamdan kısa bir süre önce küçük bir tartışmaya yol açtığını hatırlayabilirler. Yaşları 59 ila 76 arasında değişiyordu ve kariyerlerindeki son başarılarının gençlik kaybı nedeniyle engellenmediğini belirtmek için olgunluklarını vurgulamıştım. Kişisel olarak “yaşlı kadın” terimini aşağılayıcı bulmuyorum ve bu değerli, yetenekli, hırslı kadınların bir parçası olmaktan gurur duyduğum bir grup insanım. Peki herkesin sorunu neydi?
Sorun, bu kadınların—ve Tilda Swinton ve Kathy Bates ve Isabella Rossellini ve daha birçok kişi—”yaşlı kadın”ın kabul görmüş tanımına uymamalarıydı: kırılgan, çaresiz, işe yaramaz, bağımlı, görünmez—oysa bunlardan altıda biri genellikle orta yaşa geçerek (ve gelişen) yaşlılığa ulaşmıştı. Günümüzde, fiziksel kondisyon, zihinsel keskinlik, kariyer gelişimi ve son olarak görünüm temelinde insanları yaş kategorilerine ayırmanın giderek zorlaştığı bir gerçek.
Ve hoo-boy, görünüm! Sosyal medyada ve ünlüler haberlerinde, anne ve kızının yaş farkını görmezden gelmek neredeyse imkansız hale geldi—Kardashian ailesinde 70 yaşındaki Kris ve 44 yaşındaki kızı Kim buna mükemmel bir örnektir. Örneğin, Kris Jenner’ın en son yüz germe operasyonu sırasında, “Kris ve Kim arasındaki benzerliğin—bence Kim’in—Kris’in en son yüz germe operasyonundan sonra fotoğraflarda neredeyse yapay kardeşler gibi göründüğü kadar benzer olduğunu düşünüyorum. Aralarında 25 yıllık yaş farkı var, biri altı çocuk doğurmuş, 13 torun sahibi ve benim 75’e yaklaştığımda sadece beş yaş küçük.” (Buradaki
Haber size gelsin. Kadın sağlığı, güzellik, kozmetik…
Profesyonel yorumlar ve güncel haberleri almak için incelemek için;
ücretsiz, bilabedel telegram grubumuza katılınız :
duoWoman (telegram grubu)