Mart 29, 2024

Mistras Katliamı

“Rus askerleri ve Yunanlar, 1770’te Mistras kentinde 400 Türk’ü öldürmüştür. Türk çocuklar, minarelere çıkarılıp oradan aşağıya atılmışlardır.

Mora’da oturan Türk ve Arnavut nüfusu, özellikle Yunan askerlerin egemen olduğu bölgelerde katliamlara uğradı.[17] Mora’daki Türk ve Arnavut toplulukları yok oldu.[18][19]

Tarihçiler, bu süreçte yarımadada genellikle bölgedeki papazların tavsiyesiyle toplamda 20 binden fazla Müslümanın öldürüldüğünü belirtmektedir;[20][21][22] bazı tarihçiler ise bu sayıyı 15 bin olarak tahmin etmektedir;[23] fakat sadece Tripoliçe Katliamı’nda 35 bin kişinin öldürüldüğüne ilişkin tahminler vardır.

Rus askerleri ve Yunanlar, 1770’te Mistras kentinde 400 Türk’ü öldürmüştür. Türk çocuklar, minarelere çıkarılıp oradan aşağıya atılmışlardır.[24]

Resimde aşağıda katledilen Türkler ve Türk çocukların atıldığı minare gözükmektedir.

William Ogden Niles’ın bu isyanlar sırasında tuttuğu kayıtlara göre Patras kentinin Türk halkı da küçük bir azınlık dışında tamamen öldürüldü.[25]

Ağustos 1821’de Monemvasia kasabasının Türk sakinleri uzun süren kuşatma sonucu açlıkla karşı karşıya kaldı ve cesetleri yemeyi denediler, bu sırada Yunanlar kasabanın surlarının dışında denizde ele geçirilmiş olan altmış erkek ve kadını öldürdü.

Daha sonra Yunanlar Türkleri Anadolu’ya götüreceklerini söyledi ve kapılar açıldı; fakat Yunanlar kasabayı yağmaladı ve pek çok Türkü öldürdü. Daha sonra kasabadan beş yüz kadar Türkü bir gemiye bindirip Anadolu açıklarında ıssız bir adaya bıraktılar, burada da açlıkla karşı karşıya kalan Türklerden hayatta kalanlar bir Fransız tüccar tarafından kurtarıldı.[26]

William St. Clair’e göre, “Mora’daki soykırım ancak öldürecek başka Türk kalmadığında sona erdi”

17^ Peacock, Herbert Leonard, A History of Modern Europe, (Heinemann Educational Publishers; 7th edition edition, September 1982, s. 219-220. (İngilizce)
18^ St. Clair 1972, 2.
19^ Fisher, H.A.L, A History of Europe, Edward Arnold, London, 1936 & 1965, s. 881-882. (İngilizce)
20^ a b St. Clair 1972, 12 (2008 baskısı).
21^ a b Finlay 1877, 172
22^ a b Phillips, Alison W. The War of Greek Independence, 1821 to 1833. Londra, 1897, sf. 56-71
23^ Jelavich, Barbara. History of the Balkans: Eighteenth and Nineteenth Centuries. Cambridge University Press, 1983, sf. 217.
24^ Creasy, Edward Shepherd (1961). History of the Ottoman Turks. Khayats. ss. sf. 225. Misitra, the chief place in Maina, in particular, was the scene of fearful atrocities, afterwards still more fearfully revenged. Four hundred Turks were slaughtered there in cold blood ; and Ottoman children, torn from their mothers’ breasts, were carried up the tops of the minarets, and thence dashed to the ground.
25^ Niles, William Ogden (1821). Niles’ weekly register, Volume 20. H. Niles. ss. sf. 318.
26^ William St Clair, That Greece Might Still Be Free: The Philhellenes in the War of Independence (2008 baskısı), sf. 41 (İngilizce)
27^ a b St. Clair 1972, 12

Bir Cevap Yazın